Лапы.
Һай ергә тығылып ятҡан бүрәнә өйөмөн “лапы” тиҙәр. Миҫал: Йылға бөгөлөн лапы ҡаплаған. Лапыны ҡутарыу.
Ауған ағас-ботаҡтар, ташҡындан ҡалған сүп-сар өйөмөнә ҡарата ла “лапы” һүҙе ҡулланыла. Мәҫәлән: Дауыл йыҡҡан ағастар лапы булып ята. Йылға тирәһен лапынан таҙартыу.
Лапылау.
“Лапылау” – “болартыу” тигән һүҙҙең синонимы. Миҫал: Миндек бәйләгәндә, ишек алды лапыланған.
Лыу.
“Лыу” ул - һыу өҫтөндә йүгереп йөрөгән оҙон ботло себен. Миҫалға: Тын һыу өҫтөндә лыу уйнай.
Лыу йылы.
Ун ике йыллыҡ мөсәлдең бишенсе, йәғни, аждаһа йылын, лыу йылы тип тә йөрөтәләр. Лыу йылында тыуғандар. Лыу йылына халыҡ юрамышы.
Ләгән.
“Ләгән” - еҙ тасты белдергән һүҙ. Ләгәнгә һыу ҡойоу. Боронғо ләгән.
Ләғәли.
Һауыт-һаба монаятын белдергән тағы бер һүҙ. “Ләғәли” тиһәк, самауыр батмусы күҙ алдына баҫһын. Миҫал: Түңәрәк ләғәли. Ләғәлигә сынаяҡтар теҙелгән
