Моҡ.
“Моҡ” - “Һалам, бесән вағы; кәбәк; ағас сөрөгө” тигән һүҙҙәр урынында йөрөгән һүҙ. Миҫал: Утлыҡсала моҡ ҡалған. Төтәткескә моҡ һалыу.
Моҡом.
“Моҡом” һәммәбеҙгә яҡшы билдәле “бауырһаҡ”ты алыштыра ала. Моҡомлап сәй эсеү. Балаларҙы моҡом менән һыйлау.
Моҡалыу.
Был һүҙҙең мәғәнәһе – “тотлоғоу”. Моҡалып һөйләшеү. Моҡалыуҙан арынып була.
Моҡлау.
1.Умарта эсендә ваҡ ҡорт барлыҡҡа килеүен, ҡортлауҙы белдергән һүҙ. Быйыл умарталар моҡламаны.
2.“Моҡлау” бесәнде, һаламды ваҡлау, кәбәкләүҙе лә белдерә ала.
Миҫалға: Иҫке һалам ныҡ моҡланған.
Миһман.
“Миһман” тигәндә, ҡунаҡты күҙҙә тоторға кәрәк. Хөрмәтле миһман.
Миһман булыу әҙәбе.
