Монтар.
3. Ә “Мөрәүәтле”, тимәк, - “яҡшылыҡ эшләй торған, кешелекле”; “күңелгә яҡын, ғәзиз, изге”. Миҫалға: Мөрәүәтле зат. Мөрәүәтле йорт. Мөрәүәтле тыуған яҡ.
Аҡмай торған һыуҙа барлыҡҡа килгән бысраҡ “монтар” тип атала.
Миҫал: Аҡҡан һыуҙа монтар юҡ, ташҡын кисмәҫ толпар юҡ.
…
Монтоҡ, монтоҡлау.
Ҡайһы бер һөйләштә “мөнтәлеп бөткән нәмә, мөнтәү” тигәнде белдергән һүҙҙәр. Монтоҡ кейем. Монтоҡланған әйбер.
……….
Мөнйөмә.
Мәғәнәһе – “Юҡ-барҙан ғәйеп табып, өҙлөкһөҙ һөйләнеп, әрләп йөрөүсән”. Мөнйөмә булыу. Мөнйөмә кеше.
…..
Мөрәҙ.
Ҡырмыҫҡа майы була икән ул “мөрәҙ”. Миҫалға: Мөрәҙ файҙаһы. Халыҡта электән мөрәҙҙе дауаға ҡулланғандар.
…
Мөрәүәт.
1. “Мөрәүәт” “Егетлек” тигән һүҙ урынында йөрөй. Көсһөҙҙө ҡурсыу - мөрәүәт ул. Тормошта мөрәүәткә сәбәп сығып тора.
2. Йомарт күңеллелек, кешелеклек хаҡында һөйләгәндә лә, “мөрәүәт” һүҙе тура килә. Мәҫәлән: Мөрәүәт күрһәтеү.
